Lohmann, Paul

Śpiewak (baryton), nauczyciel śpiewu

Urodzony: 02.04.1894 w Giebichenstein (Halle/Saale)

Zmarł: 26.06.1981 w Aschaffenburgu

Po odbyciu służby wojskowej Lohmann studiował śpiew u słynnego barytona i trenera głosu Karla Scheidemantela (1859-1923) i był bardzo poszukiwany jako śpiewak pieśni i oratoriów w latach 1924-48. Z powodu kontuzji wojennej (stracił prawą rękę) nie był w stanie zrealizować kariery scenicznej. Swój ostatni koncert dał w Wiesbaden w 1949 roku.

Od 1933 r. pracował jako profesor wokalistyki w Wyższej Szkole Muzycznej w Berlinie, w latach 1946-49 w Wyższej Szkole Muzycznej w Weimarze, a w latach 1950-63 w Wyższej Szkole Muzycznej we Frankfurcie. Pod jego egidą utworzono tam wydział wokalny i szkołę operową. W latach 1935/36 założył wydział wokalny w Akademii Muzycznej w Ankarze.

Przekazał swoje bogate doświadczenie jako nauczyciel śpiewu w licznych publikacjach, w tym "Die sängerische Einstellung" w 1929 roku, "Stimmfehler - Stimmberatung" w 1939 roku i wybór pieśni "Das Lied im Unterricht" w 1942 roku.

Wraz ze swoją pierwszą żoną, Franziską Martienssen-Lohmann (1887-1971), prowadził kursy dla śpiewaków i nauczycieli śpiewu w Poczdamie, Sibiu (Rumunia) od 1928 r., na festiwalu w Lucernie od 1949 r., a od 1952 r. m.in. w Lund, Bergen (Norwegia), Oslo, Sztokholmie, Göteborgu, Kopenhadze, Aarhus, Lubece i Fryburgu. Wśród śpiewaków, których wyszkolił byli Ingrid Bjoner, Helmut Krebs, Jakob Stämpfli, Ortrun Wenkel, Günter von Kannen i Roland Hermann.

Na krótko przed śmiercią Lohmann mieszkał w Wiesbaden ze swoją drugą żoną prof. Hildegund Lohmann-Becker (*1922). Wdowa po nim założyła "Lohmann-Stiftung für Liedgesang Wiesbaden e.V." w 1987 roku.