Le Beau, Luise Adolpha

Kompozytorka, pianistka

ur.: 25.04.1850 w Rastatt

zm.: 17.07.1927 w Baden-Baden

Le Beau jako dziecko pobierała lekcje gry na fortepianie, skrzypcach i śpiewu. Uczęszczała do prywatnego instytutu dla dziewcząt, który ukończyła w wieku 16 lat. Następnie napisała swoje pierwsze kompozycje; pracowała również jako recenzent muzyczny i pianistka. W 1873 r. przez krótki czas była uczennicą fortepianu Clary Schumann. Le Beau studiowała kompozycję w Monachium u Josepha Rheinbergera, który przyjął ją jako prywatną uczennicę ze względu na jej sonatę skrzypcową op. 10. Kilka z jej utworów zostało z powodzeniem wykonanych przez monachijski Tonkünstlerverein. W 1885 r. rodzina przeniosła się do Wiesbaden, gdzie byli sąsiadami Wilhelma Boglera i Kaspara Köglera przy Schützenhofstraße 3.

W 1886 r. zaprezentowała swój kwartet fortepianowy w "Verein der Künstler und Kunstfreunde" i wzięła udział w wieczorze Schumanna. W lutym 1887 r. zagrała Fantasie na fortepian i orkiestrę z orkiestrą teatralną pod batutą Franza Mannstaedta. W listopadzie 1888 r. zorganizowała koncert swoich i innych utworów na rzecz pomnika cesarza Wilhelma I. Jej oratorium "Ruth - Sceny biblijne na solistów, chór i orkiestrę", którego premiera odbyła się w 1883 roku, zostało wykonane przez Cäcilienverein w jej obecności w 1889 roku. Utwór, który stał się częścią międzynarodowego repertuaru oratoryjnego na kilka dekad, został również bardzo dobrze przyjęty w Wiesbaden. Le Beau skomponowała tutaj chóry i koncert fortepianowy oraz rozpoczęła komponowanie swojego oratorium "Das Hirtenmädchen Hadumoth". Uczyła także teorii muzyki i śpiewu. Rodzina przeniosła się do Berlina w 1890 roku, a następnie do Baden-Baden w 1893 roku. To tutaj "Hadumoth" miał premierę w 1894 roku, jej symfonia w 1895 roku, a poemat symfoniczny "Hohenbaden" w 1898 roku.

W 1910 r. opublikowała swoją autobiografię "Lebenserinnerungen einer Komponistin". Swój majątek zapisała bibliotekom państwowym w Berlinie i Monachium oraz Badische Landesbibliothek.