Krämer-Badoni, Rudolf

Pisarz

ur. 22.12.1913 w Rüdesheim

zm.: 18.09.1989 w Wiesbaden

Po ukończeniu szkoły Krämer-Badoni studiował literaturę, filozofię i historię we Frankfurcie. Po ślubie z Włoszką Laurą Badoni dodał jej nazwisko do swojego. Tytuł doktora uzyskał w 1938 roku. Podczas II wojny światowej był żołnierzem w jednostce medycznej.

Jego pierwsza powieść "Jacob's Year" miała zostać opublikowana w 1943 roku. Jednak już wydrukowany nakład nie został dostarczony z powodu podejrzeń o krytykę narodowego socjalizmu. Powieść została opublikowana dopiero w 1978 roku.

Po 1945 r. Krämer-Badoni pracował jako redaktor w czasopiśmie "Die Wandlung" w Heidelbergu. Od 1948 r. mieszkał jako niezależny pisarz w Rüdesheim, a w 1957 r. przeniósł się do Wiesbaden. W latach 1952-62 był recenzentem "Frankfurter Allgemeine Zeitung", od 1963 r. pracował dla "Die Welt". Oprócz powieści, opowiadań, literatury faktu, prac polityczno-filozoficznych i artykułów prasowych, pisał słuchowiska radiowe i pracował jako tłumacz. Pisał eseje na temat teorii sztuki, anarchizmu i enologii.

Krämer-Badoni był myślicielem lateralnym, który był postrzegany przez lewicę jako zakamuflowany prawicowiec, a przez prawicę jako nieprzewidywalny współczesny. Jako konserwatysta zwalczał lewicowe dążenia w społeczeństwie i literaturze w latach sześćdziesiątych, a szczególnie odnosił się do pisarzy Grupy 47 jako "głupców narodu". Sprzeciwiał się także polityce socjalliberalnego rządu Willy'ego Brandta. Z drugiej strony, w 1962 r. wezwał do dymisji kanclerza federalnego Konrada Adenauera, ministra obrony Franza-Josefa Straußa i federalnego ministra spraw wewnętrznych Hermanna Höcherla w aferze Spiegla.

Jego majątek znajduje się w Niemieckim Archiwum Literatury w Marbach.