Historia kolonialna nie była jeszcze szeroko analizowana w Wiesbaden. Jednak epoka kolonializmu i jej ideologie są nadal widoczne w dzisiejszym krajobrazie Wiesbaden. W ramach Biennale 2022, Archiwum Miejskie Wiesbaden i Dziekanat Protestancki stworzyły wycieczki po miejscach, ludziach i wydarzeniach, które ukształtowały kolonialne dążenia między 1850 r. a II wojną światową i są nadal widoczne w krajobrazie miasta. Miejsca, ludzie i wydarzenia dokumentują, w jaki sposób społeczeństwo miejskie Wiesbaden czerpało korzyści z kolonializmu. Przedstawiono również biografie współczesnych, którzy otwarcie krytykowali wysiłki kolonialne.

Jedną z instytucji prezentowanych w ramach wycieczek jest oddział Niemieckiego Domu Kolonialnego Bruno Antelmanna. W 1898 r. berliński Deutsche Kolonialhaus Bruno Antelmann otworzył oddział w Wiesbaden, początkowo przy Große Burgstraße 13. W 1907 r. firma przeniosła się na Häfnergasse 11 (właściciel: Fritz Naglo). Bruno Antelmann i jego żona Marie mieli przybrane dziecko z Togo, słynnego później Quassi (Kwassi) Bruce'a. W oddziale w Wiesbaden pracowało również dziecko z Togo, siedmioletni Folivi.

Wiesbadener Tagblatt z 28 stycznia 1900 r. donosił o obchodach "urodzin cesarza w szkołach podstawowych". W szkole na Schulbergu nauczyciel Foliviego i znany lokalny poeta z Wiesbaden Rudolf Dietz napisał wiersz, który Folivi wyrecytował "dla ogólnego rozbawienia", zgodnie z artykułem.

Liczne sklepy z towarami kolonialnymi, które znajdowały się w Wiesbaden około 1900 roku, nosiły w swoich nazwach dziedzictwo kolonialne. Wyszukiwanie w książce adresowej Wiesbaden ujawniło około 50 sklepów w samym centrum miasta. Jeden z nich znajdował się przy Kirchgasse 68 (dawniej Kirchgasse 52). Dziś bogata dekoracja stiukowa na fasadzie przypomina o jednym z tych sklepów, który został otwarty w 1905 roku. Od około 1890 roku w budynku tym miał swoją siedzibę kupiec J. C. Keiper z firmą o tej samej nazwie. Kirchgasse została przenumerowana w 1910 roku. Dom otrzymał swój obecny numer.

Od 1905 r. wymieniona jest firma J. C. Keiper zajmująca się towarami kolonialnymi i delikatesami. Książka adresowa Wiesbaden wskazuje na zmianę właściciela w tym roku. Kupiec Klein był teraz właścicielem domu i właścicielem firmy J.C. Keiper.

W kontekście projektu badawczego "Praca socjalna jako archiwum wiedzy?" prowadzonego przez prof. dr Wiebke Dierkes, w 2024 r. na Wydziale Pracy Socjalnej Uniwersytetu Nauk Stosowanych w Rhein-Main powstała mapa miasta "Postkolonialne Wiesbaden". Mapa miasta została opracowana przez studentki Jannę Trinemeier i Carinę Sträßner (obie ukończyły studia licencjackie z zakresu pracy socjalnej) w oparciu o trasy stworzone przez dziekanat protestancki i archiwa miejskie.

Mapy są dostępne między innymi w ratuszu i są bezpłatne.