Jahn, Wilhelm

Dyrygent

Urodzony: 24 listopada 1835 w Hof (Morawy)

Zmarł: 21.04.1900 w Wiedniu

Po rozpoczęciu pracy w Budapeszcie i Zagrzebiu Jahn przybył do opery w Amsterdamie, a w latach 1857-64 pracował w operze w Pradze. Jesienią 1865 roku objął stanowisko dyrektora opery w Teatrze Dworskim w Wiesbaden, które piastował przez 15 lat. Współcześni uważali go za doskonałego dyrygenta i utalentowanego dyrektora scenicznego o dużych zdolnościach administracyjnych. Jahn prezentował opery takich niemieckich kompozytorów jak Gluck, Mozart, Beethoven, Weber, Heinrich Marschner, Friedrich von Flotow, Albert Lortzing, Otto Nicolai i Wagner. Premiery w Wiesbaden obejmowały "Armide" Glucka (1866) i "Orfeusza i Eurydykę" (1869), a także "Idomeneo" Mozarta (1871) i "Così fan tutte" (1876). W 1874 roku próbował jedynej opery Roberta Schumanna "Genoveva", która pozostała nieudana tutaj, jak i gdzie indziej. Po "Der fliegende Holländer", "Tannhäuser" i "Lohengrin", w 1879 roku wystawił również "Die Meistersinger von Nürnberg" Wagnera, co zostało uznane za godne podziwu osiągnięcie. Z Włochów byli przede wszystkim Donizetti i Verdi, a francuska "wielka opera" była również kultywowana. Już w 1865 r. Jahn wprowadził regularne koncerty symfoniczne orkiestry teatralnej, podczas których wykonywano repertuar klasyczny i utwory współczesne. Jednym z najważniejszych wydarzeń było wykonanie IX Symfonii w dniu urodzin Beethovena 17 grudnia 1869 r., co stworzyło sytuację konkurencyjną z Cäcilienverein, która doprowadziła do konfliktów. Prawdopodobnie z tego właśnie powodu zarząd Cäcilienverein wybrał Jahna na nowego dyrektora artystycznego w 1870 roku; jednak berliński dyrektor generalny Królewskich Teatrów Pruskich nie zezwolił na tę dodatkową działalność. Przez kilka lat Jahn był przewodniczącym "Stowarzyszenia Artystów i Przyjaciół Sztuki".

W październiku 1880 r. przeniósł się do Wiedeńskiej Opery Dworskiej, którą z powodzeniem prowadził przez 16 lat - dłużej niż którykolwiek z jego poprzedników - i został zastąpiony przez Gustava Mahlera. Powrócił do Wiesbaden jako gościnny dyrygent Festiwalu Muzycznego Środkowego Renu w 1891 roku.