Hopmann, Albert

Oficer marynarki, wiceadmirał

Urodzony: 30.04.1865 w Olpe (Westfalia)

Zmarł: 14.03.1942 w Berlinie

Syn prezesa sądu okręgowego w Wiesbaden, Emila Hopmanna, spędził dzieciństwo i młodość w Wiesbaden, a w 1884 r. ukończył gimnazjum humanistyczne.

Po wstąpieniu do Cesarskiej Marynarki Wojennej w kwietniu 1884 r., służył w sztabie admirała w latach 1901-05 i był attaché wojskowym floty rosyjskiej w Azji Wschodniej w 1904 r. Awansował na kapitana fregaty w 1907 r. i kapitana w 1908 r.. Jako dowódca małego krążownika "SMS Bremen", był rozmieszczony na Karaibach w latach 1908/09. W latach 1911-15 był szefem Departamentu Centralnego w Cesarskim Biurze Marynarki Wojennej, prawą ręką wielkiego admirała Alfreda von Tirpitza. Między kwietniem 1915 r. a grudniem 1917 r. został awansowany na admirała i dowodził siłami zwiadowczymi na Morzu Bałtyckim. Czasami działał również jako doradca tureckiego Ministerstwa Marynarki Wojennej (styczeń-maj 1916 r.) oraz jako szef Departamentu Operacyjnego w Sztabie Admirała.

14 października 1917 r. został mianowany wiceadmirałem. Wkrótce potem Hopmann objął przewodnictwo w międzysojuszniczej komisji regulującej warunki ruchu na Morzu Czarnym. Po zakończeniu wojny pełnił funkcję komisarza rozejmowego na Morzu Czarnym i Śródziemnym, a po powrocie był członkiem komisji pokojowej w krajach bałtyckich.

Hopmann był uważany za specjalistę sztabu admirała ds. Rosji i był czasami dyskutowany jako następca Tirpitza. Odszedł ze służby 9 marca 1920 roku. Jego pamiętniki są ważnym źródłem do zrozumienia politycznej i wojskowej struktury Cesarstwa Niemieckiego.