Cohausen, Carl August von

Oficer, archeolog, kurator

Urodzony: 17.04.1812 w Rzymie

Zmarł: 02.12.1894 w Wiesbaden

Cohausen pochodził z mieszczańskiej rodziny urzędniczej, która została nobilitowana w 1792 roku. Cohausen spędził młodość w Heidelbergu, Koblencji, Mannheim i Saarburgu. Wstąpił do Pruskiego Korpusu Inżynierów w 1831 roku, został oficerem w 1834 roku, a następnie uczęszczał do Zjednoczonej Szkoły Artylerii i Inżynierii w Berlinie. W 1841 r. wyjechał, aby pogłębić swoją wiedzę na temat przemysłu ceramicznego jako drugi dyrektor fabryki wyrobów ceramicznych Villeroy & Boch w Mettlach.

W 1848 r. powrócił do armii w stopniu podporucznika, gdzie kontynuował pracę jako pionier i oficer inżynierii. Poświęcił się w szczególności fortyfikacjom. Przydzielony do Moguncji w 1851 r., Cohausen był zaangażowany w rozbudowę tamtejszych fortyfikacji, zanim został przeniesiony do Ehrenbreitstein w stopniu kapitana. W latach 1858-62 był oddelegowany do komisji wojskowej Konfederacji Niemieckiej we Frankfurcie nad Menem.

W 1862 r. był współautorem pracy o Juliuszu Cezarze opublikowanej przez cesarza Napoleona III. W 1868 r. rząd pruski zlecił mu zbadanie lokalizacji srebrnego skarbu z Hildesheim.

W marcu 1872 r. został awansowany na pułkownika z okazji przejścia na emeryturę. Po przejściu na emeryturę całkowicie poświęcił się badaniom nad starożytnościami. Został kustoszem starożytności w okręgu administracyjnym Wiesbaden i intensywnie skupiał się na wcześniejszej i wczesnej historii tej części kraju. Niestrudzenie podróżował po okręgu i badał kurhany, fortyfikacje, forty pierścieniowe, zamki i obronę lądową, na temat których napisał liczne publikacje.

Prowincjonalna archeologia rzymska również znajdowała się w centrum jego zainteresowań. Eksploracja i rozbudowa Saalburga, przy współpracy z homburskim mistrzem budowlanym Louisem Jacobi, jest uważana za dzieło jego życia. Napisał swoje główne dzieło na temat limesu: "Der römische Grenzwall in Deutschland. Opis wojskowy i techniczny" (1884-86).

Cohausen był członkiem zarządu Centralnego Muzeum Rzymsko-Germańskiego w Moguncji i pracował w komisji ds. badań nad limesem. Od 1885 r. był członkiem rady administracyjnej Germańskiego Muzeum Narodowego w Norymberdze. Był także członkiem korespondentem Berlińskiego Towarzystwa Antropologii, Etnologii i Prehistorii.

W Hofheim, gdzie prowadził wiele wykopalisk, wzniesiono ku jego pamięci tzw. świątynię Cohausena.