Klub Voltaire w Wiesbaden został założony podczas studenckiego ruchu protestacyjnego pod koniec lat 60-tych. Klub polityczno-literacki miał służyć jako miejsce spotkań grup lewicowych i liberalnych, ale był również kontrowersyjny wśród tych, którzy domagali się silniejszego ukierunkowania jako centrum działania.

Club Voltaire został oficjalnie założony 3 grudnia 1967 r., a po wynajęciu pomieszczeń przy Webergasse 56, został otwarty 3 lutego 1968 r. wraz z piosenkarzem i artystą kabaretowym Hansem Dieterem Hüschem. W kolejnych miesiącach dyskusje, wieczory filmowe, wieczory z muzyką rockową i folkową oraz wystawy cieszyły się dużą popularnością.

Do najważniejszych wydarzeń należała dyskusja z Maxem Schäferem na temat ponownego przyjęcia KPD, która została bezceremonialnie zakazana przez policję, ale mimo to odbyła się, koncert folkowy z Hedy West i Tomem Paleyem oraz weekend filmowy z filmami undergroundowymi. Ponadto odbywały się regularne sesje doradcze dla osób odmawiających służby wojskowej, a także dyskusje i seminaria prowadzone przez różne grupy.

Wraz z założeniem Club Voltaire, w Wiesbaden rozpoczął się ruch protestacyjny z niemal cotygodniowymi wiecami i demonstracjami. Klub został uznany za społeczność młodzieżową wartą wsparcia 17 stycznia 1968 roku.

Po uchwaleniu stanu wyjątkowego i zakończeniu tak zwanej Praskiej Wiosny po inwazji wojsk Układu Warszawskiego w 1968 r. nastąpiła rezygnacja. Wraz z nadzieją na większą demokrację po wyborze Willy'ego Brandta na kanclerza federalnego w 1969 r., kluby w organizacji Club Voltaire nie były już poszukiwane. Postanowieniem sądu okręgowego w Wiesbaden z dnia 29 października 1970 r. upadłość została oddalona z powodu braku majątku.