Langenbeck, Bernhard von (nobilitowany 1864)

Chirurg

ur. 08.11.1810 w Padingbüttel koło Bremerhaven

zm.: 29.09.1887 w Wiesbaden

Jako syn protestanckiego pastora Georga Langenbecka, Langenbeck początkowo otrzymał humanistyczne wykształcenie w Andreas-Gymnasium w Hildesheim. Po zdaniu egzaminu kończącego szkołę studiował medycynę na Uniwersytecie w Getyndze i w 1835 r. uzyskał tytuł doktora dzięki nagrodzonej pracy. Langenbeck otrzymał stypendium na te studia, które umożliwiło mu dwuletnią podróż do Anglii, Francji, Belgii i Holandii.

W 1838 r. został profesorem anatomii patologicznej i fizjologii w Getyndze, gdzie w semestrze letnim 1840 r. został profesorem nadzwyczajnym chirurgii i okulistyki, a w 1841 r. profesorem zwyczajnym.

W 1842 r. został powołany na katedrę chirurgii na Uniwersytecie w Kilonii. W 1848 r. przeniósł się do Berlina. W kolejnych latach przekształcił Chirurgiczną Klinikę Uniwersytecką w centrum nowoczesnej chirurgii. Wraz z fizjologiem Johannesem Müllerem i internistą Lukasem Schönleinem był pionierem naukowo zorientowanej chirurgii. Stworzyli oni międzynarodową reputację berlińskiego wydziału medycznego w połowie XIX wieku.

W dziedzinie chirurgii specjalizował się w chirurgii plastycznej twarzy (rozszczep podniebienia, plastyka nosa) oraz chirurgii kości i stawów. Do dziś jego nazwisko nosi ponad dwa tuziny metod i narzędzi chirurgicznych. Jego doświadczenie jako pruskiego chirurga generalnego w trzech wojnach o zjednoczenie Niemiec w latach 1864, 1866 i 1871 zaowocowało licznymi innowacjami w chirurgii wojennej, administracji medycznej i transporcie rannych.

W 1872 r. założył "Niemieckie Towarzystwo Chirurgiczne", któremu przewodniczył przez trzynaście lat jako jego pierwszy prezes. Został nobilitowany przez króla Wilhelma I w 1864 roku.

Bernhard von Langenbeck i jego żona Arnoldine Reinbold (* 9 lipca 1817; ślub 8 kwietnia 1840; † 4 grudnia 1886 w Wiesbaden) mieli syna Juliusa i cztery córki.

W wieku 72 lat przeszedł na emeryturę w Wiesbaden w 1882 r., gdzie zmarł rok po swojej żonie. Został pochowany w grobie rodzinnym na starym cmentarzu St. Matthew's Churchyard w Berlinie-Schönebergu. W Wiesbaden jego imieniem nazwano Langenbeckplatz i Langenbeckstraße.