Koch, Carl Jacob Wilhelm Ludwig

Montangeolog, paleontolog, zoolog

Urodzony: 01.06.1827 w Heidelbergu

Zmarł: 18.04.1882 w Wiesbaden

Carl Jacob Wilhelm Ludwig Koch uczęszczał do gimnazjum w Heidelbergu, gdzie w 1846 roku rozpoczął studia przyrodnicze. W 1848 r. przeniósł się na Uniwersytet w Marburgu, a w 1850 r. ukończył studia na Uniwersytecie w Giessen. Następnie skupił się na górnictwie, w szczególności na wydobyciu gipsu i srebra (nad rzeką Neckar i w Schwarzwaldzie).

Koch ożenił się z córką właściciela huty żelaza Burger w pobliżu Herborn w okręgu Lahn-Dill, przez co musiał podjąć się odpowiednich zadań w górnictwie i hutnictwie (wydobycie czerwonej rudy żelaza; wielki piec w Oberscheld). Był tu zatrudniony przez dwanaście lat.

Z powodu poważnego kryzysu sprzedaży w przemyśle wydobywczym musiał zająć się inną działalnością i początkowo skupił się na nietoperzach i pająkach, które poznał w górnictwie podziemnym i o których napisał monografie. Uczył w szkole górniczej w Dillenburgu, a ostatecznie wyjechał do Frankfurtu jako nauczyciel nauk przyrodniczych i matematyki.

Od 1872 r. uczył również w Hof Geisberg (Szkoła Rolnicza w Hof Geisberg) oraz w Instytucie Freseniusa (Laboratorium Chemiczne Freseniusa) w Wiesbaden. Jako geolog państwowy dla okręgu administracyjnego Wiesbaden sporządził mapę 17 arkuszy mapy w skali 1:25 000, głównie Taunus i przedgórze Taunus, a tym samym położył podwaliny pod zaopatrzenie w wodę miasta Wiesbaden, między innymi poprzez głębokie tunele.

Od 1880 r. był sekretarzem Stowarzyszenia Historii Naturalnej Nassau i inspektorem muzeum w Wiesbaden.

Pomnik Carla Kocha w dolinie Nero upamiętnia byłego geologa stanowego.