Jedyny obiekt sportów zimowych w Wiesbaden został otwarty dla publiczności 23 grudnia 1972 roku. Oprócz darowizny w wysokości 540 000 DM od imiennika, Otto Hubertusa Henkella, właściciela producenta win musujących Henkell & Co., budowa obiektu była możliwa dzięki darowiznom m.in. od miasta Moguncja. Wsparcie to stało się konieczne po tym, jak obliczone koszty budowy w wysokości 400 000 DM wzrosły do ponad 3 milionów DM.

We wczesnych latach lodowisko było bardzo popularne. W pierwszym sezonie naliczono 228 000 łyżwiarzy. Planowana prywatyzacja w latach 80-tych nie powiodła się z powodu spadającej liczby odwiedzających. W 1986 r. naliczono tylko 33 000 płatnych łyżwiarzy. Dzięki nowym pomysłom na imprezy, takim jak dyskoteka na lodzie i otwarcie dla różnych klubów sportowych, miastu udało się na razie zapobiec ekonomicznej ruinie lodowiska.

Po przełomie tysiącleci państwowy urząd kontroli po raz kolejny zasugerował miastu zamknięcie obiektu z powodów ekonomicznych. Żądanie to zostało jednak odrzucone przez osoby odpowiedzialne za interes użytkowników obiektu. W trakcie zabezpieczania swojego istnienia miasto dało również jasno do zrozumienia, że zadaszenie lodowiska, o które wnioskowała grupa interesu w petycji z 2007 roku, nie może zostać zrealizowane.

Teraz, gdy przyszłość lodowiska została zabezpieczona, obiekt o powierzchni 60 x 30 metrów nadal oferuje mnóstwo miejsca dla wszystkich fanów jazdy na łyżwach od listopada do marca. Dla najmłodszych łyżwiarzy dostępne są pomoce do jazdy na łyżwach, takie jak pingwiny i krasnale. Regularne dyskoteki na lodzie stały się jednym z ulubionych miejsc spotkań młodych ludzi w miesiącach zimowych. W miesiącach letnich wszyscy łyżwiarze i rolkarze mogą regularnie korzystać z obiektu bezpłatnie. Oprócz użytku publicznego, sztuczne lodowisko służy również jako centrum treningowe i konkursowe dla Wiesbaden Ice Hockey Club, Wiesbaden Ice, Inline and Sports Club 98 oraz Wiesbaden Roller and Ice Skating Club.