Fryderyk Wilhelm Wiktor Albert urodził się w Berlinie 27 stycznia 1859 roku. Po śmierci swojego ojca Fryderyka został ostatnim niemieckim cesarzem i królem Prus w 1888 r. jako Wilhelm II.

Pod koniec przegranej I wojny światowej został zmuszony do abdykacji i udał się na wygnanie do Doorn w Holandii w 1918 roku. Zmarł tam 4 czerwca 1941 roku.

Podczas swoich rządów odmówił wdrożenia szeroko zakrojonych reform demokratycznych i skonsolidował monarchię pruską w oparciu o siłę militarną.

Miasto uzdrowiskowe rozkwitło na przełomie wieków dzięki regularnym wizytom cesarza w Wiesbaden. W epoce wilhelmińskiej wprowadzono Festiwal Majowy na cześć Wilhelma oraz zbudowano Kurhaus, teatr i dworzec kolejowy. Dzielnice miasta powiększyły się, a liczba mieszkańców Wiesbaden po raz pierwszy przekroczyła 100 000.

W dowód wdzięczności rada miasta postanowiła sporządzić Złotą Księgę, w której 13 maja 1902 r. cesarz Wilhelm II podpisał się jako pierwszy gość honorowy.