28 marca Amerykanie wkraczają do Wiesbaden, kończąc dwunastoletni okres nazistowskiej niesprawiedliwości.

Najcięższy nalot na Wiesbaden w nocy z 2 na 3 lutego zabija około 570 osób i pozostawia 28 000 bez dachu nad głową. Szczególnie ucierpiała dzielnica uzdrowiskowa.

Po próbie zamachu stanu "20 lipca 1944", emerytowany generał pułkownik Ludwig Beck i kapitan Hermann Kaiser tracą życie; cywilna baza ruchu oporu w Wiesbaden pod dowództwem Heinricha Maschmeyera nie zostaje zdemaskowana.

Deportacje ludności żydowskiej i Sinti do obozów zagłady.

Francusko-niemiecka Komisja Rozejmowa obraduje w Wiesbaden od 1 lipca 1940 r. do 9 września 1944 r.

Zniszczenie synagogi w Wiesbaden na Michelsbergu.

Opelbad, fundacja założona przez Wilhelma von Opla, zostaje otwarta na Neroberg.

Wiesbaden zostało ogłoszone "gminą kryzysową" ze względu na złą sytuację finansową, wysoką stopę bezrobocia i dużą liczbę osób korzystających z pomocy społecznej.

Istnieje wczesny opór polityczny przeciwko przekazaniu władzy nazistom; większość grup oporu zostaje aresztowana przed wybuchem wojny; grupa skupiona wokół późniejszego burmistrza Georga Bucha zostaje aresztowana w latach 1940/41.

Kompleks Reisinger został otwarty naprzeciwko głównego dworca kolejowego, sfinansowany z darowizny od kupca Hugo Reisingera (1856-1914).

Wojska okupacyjne ewakuują Nadrenię 30 czerwca, co jest również entuzjastycznie obchodzone w Wiesbaden, zwłaszcza na placu targowym Unter den Eichen.

Otwarcie lotniska w pobliżu Wiesbaden-Erbenheim.

Bierstadt, Dotzheim, Erbenheim, Frauenstein, Georgenborn, Heßloch, Igstadt, Kloppenheim i Rambach zostają włączone do Wiesbaden; Georgenborn zostaje ponownie odłączony w 1938 roku.

Biebrich, Schierstein i Sonnenberg zostały włączone do Wiesbaden.

Wiesbaden staje się kwaterą główną brytyjskiej Armii Renu.

Po ponownym proklamowaniu "Republiki Reńskiej" w Koblencji, separatyści zajmują ratusz i inne budynki publiczne w Wiesbaden 23 października, ale po kilku tygodniach upadają z powodu oporu ludności.

Zawarcie "Porozumienia z Wiesbaden" między Niemcami a Francją w sprawie niemieckich zobowiązań reparacyjnych.

2 czerwca Hans Adam Dorten proklamuje "Republikę Reńską", której stolicą ma być Wiesbaden, ale jego separatystyczne dążenia kończą się niepowodzeniem.

9 listopada w Wiesbaden powstaje rada robotniczo-żołnierska; władzę na kilka tygodni przejmuje komitet wykonawczy rad SPD i USPD; w grudniu rozpoczynają się francuskie rządy okupacyjne.

Muzeum przy Friedrich-Ebert-Allee zostało ukończone. Miasto zobowiązało się do wybudowania tego budynku w 1899 roku, kiedy to na mocy umowy przejęło zbiory muzealne od rządu pruskiego. Od 1973 roku muzeum jest ponownie zarządzane przez państwo.

Nowy Kurhaus, zbudowany według planów Friedricha von Thierscha, został otwarty koncertem galowym 11 maja.

Dworzec główny został otwarty 15 listopada. Zastąpił on trzy dawne stacje kolei Taunus do Frankfurtu, linii Renu do Rüdesheim i kolei Ludwig do Niedernhausen.

Od 6 do 19 maja w Royal Playhouse odbywa się pierwszy "Festiwal", prekursor dzisiejszego Międzynarodowego Festiwalu Majowego.

Nowy budynek teatru został otwarty 15 września, a w 1902 roku dobudowano foyer.

25 września uruchomiono kolejkę Nerobergbahn, która do dziś jest jedną z atrakcji miasta.

Nowy ratusz naprzeciwko pałacu miejskiego jest zajęty. Traci on jednak swoją bogatą neorenesansową fasadę z powodu wydarzeń z nocy bombardowania 2/3 lutego 1945 r. i późniejszej odbudowy w prostszej formie.

Johannes Brahms skomponował tu swoją "Symfonię Wiesbadeńską".

20 kwietnia odbywa się pierwsza konferencja Niemieckiego Towarzystwa Medycyny Wewnętrznej, która przekształca się w coroczny kongres internistów, z wyjątkiem okresu wojny.

Szpitale miejskie w Platter Strasse rozpoczynają działalność 16 kwietnia.

Rozbiórka starej wieży zegarowej.

1 stycznia miasto Wiesbaden nabywa obiekty uzdrowiskowe od skarbu pruskiego za 100 000 talarów.

Hazard został anulowany. Przezornie Wiesbaden już 1 kwietnia 1870 r. wprowadziło podatek od odwiedzających, aby zrekompensować wynikające z tego straty finansowe.

13 sierpnia społeczność żydowska uroczyście wprowadza się do nowo wybudowanej synagogi na Michelsbergu.

Księstwo Nassau, sojusznik Austrii w tzw. wojnie niemiecko-niemieckiej, zostaje przyłączone do Prus. W 1867 r. Wiesbaden staje się siedzibą prezydenta rządu nowo utworzonego okręgu administracyjnego Wiesbaden.

Po dziesięciu latach budowy, kościół Marktkirche został konsekrowany 13 listopada; jest następcą kościoła Mauritiuskirche, który został zniszczony przez pożar w 1850 roku.

"Deklaracja Nassauerów" opublikowana w Wiesbaden stała się impulsem do utworzenia Niemieckiego Związku Narodowego we Frankfurcie nad Menem, który w tym samym roku opowiedział się za jednością Niemiec pod pruskim przywództwem.

1 stycznia Alexander Pagenstecher zakłada klinikę okulistyczną, która wkrótce zyskuje międzynarodową renomę, szczególnie w zakresie operacji zaćmy.

Inauguracja "greckiej kaplicy - rosyjskiego kościoła" na Nerobergu.

Remigius Fresenius zakłada laboratorium chemiczne w Wiesbaden, dzisiejszy Institut Fresenius w Taunusstein.

Żądania Nassauerów.