Μετάβαση στο περιεχόμενο
Εγκυκλοπαίδεια της πόλης

Herrfurth, Hugo

Herrfurth, Hugo

Προτεστάντης πάστορας

Γεννήθηκε: 24.09.1894 στο Mainz

Πέθανε: 28/09/1973 στο Dillenburg


Ο Herrfurth σπούδασε προτεσταντική θεολογία και φοίτησε στο ιεροδιδασκαλείο του Friedberg. Το 1921 έγινε βοηθός πάστορα στο Μάιντς, ενώ το 1922 ακολούθησε το Νταλχάιμ (Ράινχες). Από το 1928 εργάστηκε ως πάστορας νεολαίας στο Mainz και από το 1931 ως πάστορας στο Rodenbach κοντά στο Büdingen. Απολύθηκε από τη θέση του το 1935 λόγω των αντιναζιστικών του απόψεων, αλλά κατάφερε να ολοκληρώσει το διδακτορικό του στο Γκίσεν.

Το 1941 έγινε πάστορας στο Ντίλενμπουργκ. Εκεί διηύθυνε τις πρώτες του δημόσιες μουσικές εκδηλώσεις με τη χορωδία της τοπικής εκκλησίας, μέλη της δημοτικής ορχήστρας από το Γκίσεν και σολίστες φωνητικής από τη Φρανκφούρτη, συμπεριλαμβανομένων των εκτελέσεων του "Μεσσία" του Χαίντελ και των "Εποχών" και της "Δημιουργίας" του Χάυντν.

Κατά τη μεταπολεμική περίοδο, επέδειξε μεγάλη προσωπική και κοινωνική δέσμευση για την πνευματική ενίσχυση των ανθρώπων και υπέρ της προτεσταντικής οργάνωσης αρωγής της εποχής.

Από το 1951 έως το 1964, ο Herrfurth ήταν πάστορας στο Wiesbaden στην Ringkirche- παράλληλα, δίδασκε θρησκευτικά στο Oranienschule και στο Gutenbergschule. Προκειμένου να ενισχύσει τις θεολογικές γνώσεις για το Ευαγγέλιο και την προσήλωση της εκκλησίας στις Άγιες Γραφές, ίδρυσε μια αφοσιωμένη εργασία για τη νεολαία στην εκκλησιαστική κοινότητα με τη σχολική ομάδα Βίβλου και διοργάνωσε κατασκηνώσεις στην περιοχή, καθώς και ετήσια ταξίδια διακοπών στα βουνά και στη θάλασσα.

Η αγάπη του για τη μουσική και το άνοιγμά του προς τους νέους οδήγησαν στην ίδρυση της χορωδίας αγοριών του Βισμπάντεν το 1960. Με μεγάλη προσωπική δέσμευση, ίδρυσε τη χορωδία στο Βισμπάντεν με βάση το μοντέλο της Κεντρικής Γερμανίας και τη διηύθυνε ο ίδιος μέχρι το 1964- ακόμη και πριν από αυτό, είχε προσκαλέσει στο Βισμπάντεν τις μεγάλες χορωδίες αγοριών της ΛΔΓ: τους Thomaner από τη Λειψία και τους Kruzianer από τη Δρέσδη.

Αξιοσημείωτο για την πολύπλευρη και αφοσιωμένη ζωή του ήταν το γεγονός ότι - ο ίδιος ανύπαντρος και άτεκνος - ανέλαβε και μεγάλωσε πολλά ορφανά αγόρια ως θετούς γιους στο Ντίλενμπουργκ κατά τη μεταπολεμική περίοδο.

Λογοτεχνία

Hagestedt, Lutz (επιμ.): Deutsches Literatur-Lexikon - Das 20. Jahrhundert, τόμος 17 Βερολίνο 2011.

Renkhoff, Otto: Nassau Biography. Kurzbiographien aus 13 Jahrhunderten, 2η έκδοση, Wiesbaden 1992 (Veröffentlichungen der Historischen Kommission für Nassau 39) [σ. 307].

λίστα παρακολούθησης

Επεξηγήσεις και σημειώσεις