Μετάβαση στο περιεχόμενο
Εγκυκλοπαίδεια της πόλης

Φρειδερίκος Γουλιέλμος, πρίγκιπας του Νασσάου, πρίγκιπας του Νασσάου-Βέιλμπουργκ

Φρειδερίκος Γουλιέλμος, πρίγκιπας του Νασσάου, πρίγκιπας του Νασσάου-Βέιλμπουργκ

Γεννήθηκε: 25.10.1768 στη Χάγη

πέθανε: 09.01.1816 στο Weilburg


Ο Φρειδερίκος, γιος του Καρλ Κρίστιαν πρίγκιπα του Νασσάου-Βάιλμπουργκ (1735-1788) και μιας πριγκίπισσας της Οράγγης (1743-1787), μεγάλωσε στις Κάτω Χώρες. Υπηρέτησε στην ολλανδική υπηρεσία μέχρι το 1784 και διαδέχθηκε τον πατέρα του Καρλ Κρίστιαν ως βασιλεύων πρίγκιπας του Νασσάου-Βέιλμπουργκ το 1788. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε στο Χάχενμπουργκ τη Λουίζα Ισαβέλλα κόμισσα του Σαίν-Χάχενμπουργκ, κόμισσα του Κίρχμπεργκ (1772-1827). Το 1799 κληρονόμησε την κομητεία του Sayn-Hachenburg. Μετά την ειρήνη του Lunéville το 1801, ο Φρειδερίκος έχασε τα γραφεία Kirchheim, Stauf, Alsenz και Neu-Saarwerden στην αριστερή όχθη του Ρήνου. Ωστόσο, αποζημιώθηκε για τα εδάφη αυτά που παραχωρήθηκαν στη Γαλλία στο Reichsdeputationshauptschluss του 1803 με κτήσεις στη δεξιά όχθη του Ρήνου, στο Lahn και στο Westerwald.

Ο Φρειδερίκος διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στον καθορισμό της πορείας των δύο πριγκιπάτων του Νασσάου, του Βάιλμπουργκ και του Ούσινγκεν, κατά τη διάρκεια της ναπολεόντειας εποχής, καθώς και της στρατηγικής επιβίωσής τους με κλίση προς τη Γαλλία. Το 1806 ένωσε το πριγκιπάτο του με το πριγκιπάτο Νασσάου-Ουσίνγκεν του ξαδέλφου του Φρίντριχ Αύγουστου, ο οποίος ήταν 30 χρόνια μεγαλύτερός του, για να σχηματίσουν το Δουκάτο του Νασσάου και αμφότερα προσχώρησαν στη Συνομοσπονδία του Ρήνου, η οποία ιδρύθηκε ως προτεκτοράτο του Ναπολέοντα σε μεγάλα τμήματα της Γερμανίας. Μαζί με τον νέο δούκα Φρίντριχ Αύγουστο, ο οποίος δεν είχε επιζώντες άρρενες απογόνους, ο Φρίντριχ κυβέρνησε το νεοσύστατο δουκάτο ως πρίγκιπας και κληρονομικός πρίγκιπας, αρχικά ως ένθερμος υποτελής του Γάλλου αυτοκράτορα. Μετά την ήττα του Ναπολέοντα στη μάχη της Λειψίας το 1813, οι αντιβασιλείς του Νασσάου εγκατέλειψαν τη Συνομοσπονδία του Ρήνου και εντάχθηκαν στον αγώνα κατά του πρώην προστάτη τους.

Κατά την περίοδο της ανασυγκρότησης του δουκάτου, ο Φρειδερίκος υποστήριξε τις μεταρρυθμίσεις του κυβερνητικού προέδρου Καρλ Φρίντριχ Γιούστους Έμιλ φον Ίμπελ. Με την υπογραφή του συντάγματος του 1814, ο Φρειδερίκος συμφώνησε επίσης στη μεταφορά των κυβερνήσεων του Βάιλμπουργκ και του Ντίλενμπουργκ στο Βισμπάντεν από το 1816.

Το 1813, ο Φρειδερίκος άρχισε να χτίζει το Erbprinzenpalais στην Wilhelmstrasse στο Βισμπάντεν για τον εαυτό του και τον γιο του Wilhelm zu Nassau. Όταν ο ίδιος πέθανε απροσδόκητα στις 9 Ιανουαρίου 1816 από πτώση και ο δούκας Φρίντριχ Αύγουστος μόλις έξι εβδομάδες αργότερα, ο κληρονομικός πρίγκιπας Βίλχελμ διαδέχθηκε τον θρόνο ως δούκας και μετακόμισε απευθείας από το Βάιλμπουργκ στο παλάτι Μπίεμπριχ.

Λογοτεχνία

Even, Pierre: Η δυναστεία Λουξεμβούργου-Νασσάου. Από τους κόμητες του Νασσάου στους μεγάλους δούκες του Λουξεμβούργου. Μια ιστορία εννιακοσίων ετών ηγεμόνων σε εκατό βιογραφίες, Λουξεμβούργο 2000 [σ. 71 στ.]

λίστα παρακολούθησης

Επεξηγήσεις και σημειώσεις