Morderstwa, historie miłosne i dramaty zazdrości nie są rzadkością w pompatycznej Villa Clementine na rogu Wilhelmstrasse i Frankfurter Strasse. Literaturhaus mieści się tutaj od 2002 roku; podczas różnych odczytów i festiwali autorzy regularnie wnoszą do budynku wielkie emocje i historie.

Trudno o bardziej odpowiednie miejsce w mieście. W końcu właściciel fabryki zbudował ten dom w 1878 roku z miłości do swojej żony Clementine. Stąd, pomimo swojej choroby, mogła obserwować zgiełk na Wilhelmstrasse i ludzi spacerujących w parku naprzeciwko. Jednak Clementine, od której imienia pochodzi nazwa willi, zmarła na krótko przed jej ukończeniem. I tak, zaledwie kilka lat później, dom stał się scenerią dramatu politycznego i zazdrości.

Serbska królowa Natalija wynajęła willę Clementine, aby zamieszkać w niej ze swoim synem, księciem Aleksandarem. Jej mąż, król Serbii Milan, i ona byli w separacji; królowa wybrała Wiesbaden ze względu na łagodny klimat i rosyjską społeczność prawosławną. Kiedy jednak Natalija nie zgodziła się na oficjalny rozwód, Milan kazał zabrać swojego dwunastoletniego wówczas syna - przez swojego ministra wojny i niemieckiego szefa policji. Porwanie to przeszło do historii politycznej jako "porwanie księcia Wiesbaden".

Nawiasem mówiąc, dom ten jest dziś dostępny nie tylko dla odbioru literatury. Na ostatnim piętrze Villi Clementine znajduje się mieszkanie stypendysty, do którego autorzy regularnie przyjeżdżają, aby w ciszy i spokoju pracować nad swoimi dziełami.