Kąpiel jest tu celebrowana jako kultura kąpieli: Odwiedzający wchodzą do wody bez ubrania - a w historycznej hali basenowej, nawiasem mówiąc, woda jest stosunkowo chłodna i ma 22 stopnie. W końcu tutejsza woda ma na celu przede wszystkim ochłodzenie, ponieważ w termach można się pocić na wiele innych sposobów. Łaźnie irlandzko-rzymskie oferują najwspanialszą atmosferę do tego celu: krajobraz sauny z tepidarium, sudatorium i sanarium - łacińskie nazwy, które pokazują tradycję term. Zbudowano je w latach 1910-1913 w miejscu, gdzie niegdyś znaleziono fundamenty rzymskiej łaźni.

Budowa Kaiser-Friedrich-Therme była również spowodowana krytyką ze strony samego cesarza. Wilhelm II, regularny bywalec uzdrowisk w mieście, skrytykował wcześniej Wiesbaden za posiadanie "najpiękniejszego domu uzdrowiskowego na świecie", ale bez reprezentacyjnej łaźni publicznej. W związku z tym architekt August O. Pauly zaprojektował secesyjny budynek, który umiejętnie włączył rzymskie tradycje.

Do dziś łaźnie termalne zasilane są wodą ze źródła Adler, do którego miasto nabyło prawa krótko przed 1900 rokiem - wtedy, jak i teraz, jest to wielka zaleta dla gości uzdrowiska Wiesbaden: tutaj każdy może korzystać z dobrodziejstw wody termalnej, nawet jeśli nie mieszka w hotelu spa z własnymi łaźniami. Każdy, kto dziś wchodzi do łaźni termalnych, nie powinien się spieszyć - na masaże i zabiegi, rosyjską łaźnię parową, saunę fińską i jacuzzi. I na doświadczenie wellness w wyjątkowej historycznej atmosferze.