Thilenius, Moritz Gerhard

Ιατρός

γεννηθείς: 30.04.1745 στο Eddigehausen (κοντά στο Göttingen)

πέθανε: 25.01.1809 στο Wiesbaden

Ο Thilenius, γνωστός και ως Thile, σπούδασε ιατρική στο Γκέτινγκεν από το 1761-65, όπου έλαβε το διδακτορικό του στις 24 Ιουλίου 1765. Ο Thilenius εργάστηκε στο Einbeck και ως φυσικός στο Lauterbach και έγινε γνωστός με την επιτυχή καταπολέμηση της ευλογιάς. Το 1807 εισήχθη η υποχρεωτική ανοσοποίηση με εντολή του ηγεμόνα. Ως μέλος του Brüderverein für Menschenwohl, ήρθε σε επαφή με μερικούς από τους κορυφαίους γιατρούς της εποχής του.

Από το 1800-03, ο Thilenius εργάστηκε ως γενικός γιατρός στο Wetzlar, στη συνέχεια διορίστηκε προσωπικός γιατρός και ιατρός του πρίγκιπα Friedrich August zu Nassau-Usingen και διορίστηκε σύμβουλος του Privy Court. Ο διορισμός του προέκυψε από τη φήμη του Thilenius ως λουτρολόγου, την οποία είχε κερδίσει με πολυάριθμα συγγράμματα σχετικά με τις ιαματικές πηγές στο Braubach, το Schwalbach, το Hofgeismar, το Fachingen και το Bad Ems.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του, αφιερώθηκε κυρίως στη βελτίωση των λουτρικών εγκαταστάσεων του Βισμπάντεν, αξιοποιώντας τις γνώσεις και τις εντυπώσεις του από άλλες λουτροπόλεις. Ο Thilenius ανέπτυξε νέες μεθόδους για τη χρήση των θερμών πηγών για τη θεραπεία διαφόρων ασθενειών και καθόρισε τις αρχές της θεραπείας στα ιαματικά λουτρά.

Οι γιοι του Christian Heinrich (1776-1818) και Otto Heinrich (1800-1869) έγιναν επίσης γνωστοί ιατροί των ιαματικών λουτρών, ο τελευταίος στο Eltville.