Στο γειτονικό Μάιντς, για παράδειγμα, ιδρύθηκε δημόσιος οίκος τυχερών παιχνιδιών ήδη από το 1425. Η παλαιότερη γνωστή τοπική άδεια χορηγήθηκε σε έναν πολίτη του Βισμπάντεν το 1771 και η ρουλέτα εισήχθη λίγα χρόνια αργότερα, το 1782. Από το 1810 και μετά, το παιχνίδι φιλοξενήθηκε στο νεόκτιστο κοινωνικό κέντρο, το Kursaal.

Μετά την απαγόρευση των καζίνο στη Γαλλία το 1837, το καζίνο του Βισμπάντεν απέκτησε διεθνή σημασία. Πιθανότατα ο πιο διάσημος "επισκέπτης" του ήταν ο Φέοντορ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι, ο οποίος επισκέφθηκε το Βισμπάντεν για πρώτη φορά το 1862 και έγραψε το μυθιστόρημά του "Ο τζογαδόρος" το 1866. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Βισμπάντεν το 1865 και το 1871, έπαιξε όλα του τα χρήματα και αναγκάστηκε να γράφει γράμματα επαιτείας. Στα τέλη του 1872, το καζίνο έκλεισε λόγω των αυτοκρατορικών και πρωσικών νόμων.

Όλες οι προσπάθειες που έγιναν τις επόμενες δεκαετίες για την απόκτηση άλλης άδειας για το Βισμπάντεν απέτυχαν. Μόλις το 1949 άνοιξε ξανά καζίνο, αρχικά στο φουαγιέ του Κρατικού Θεάτρου και από το 1955 στη βόρεια πτέρυγα του Kurhaus.